30 Ağustos 2012

biraz da böyleydi galiba ölmek


kendimle savaşın; suskun rüzgarlari esiyor deli deli ömrümün baharında...dar geliyor olduğum her yer, geniş düşüncelerime..çıkış arıyorum derken sustuyorum kendimi de kendimde olanları da..
Sabrıma mesken olan taşları çatlattım da bekliyorum; firakım da vuslatım da gelecek diye..bir nefes almak kadar ötede madem; SON NEFESİMİ ÖZLÜYORUM..ve giderken sonsuzluğa sadece özlediğime gülümsüyorum..son nefesimde sevdama tebessüm ediyorum..ve ağlıyorum..ardımda bıraktıklarıma değil bırakamadıklarıma ağlıyorum.................

ve dönüyorum kendi içime...büyülü ve derin bilinmezleer içinde bağdaş kurmaya çalışıyorum tüm yaşadıkalrımın üstüne..bir bakıyorum toprağım, yıldızım ve sokak lambam beni gözlüyor...ve geceler yürüdükçe; benim olacak olan gündüze maniler düzüyorum..önümde ömrüne değil ölümüne saklanan insanlar; ki feda edemeyecekleri uğruna...üşüdükçe düşecek tüm benlik kalelerim...düşen her kale'm topyekun peydahlayacak iç yangınlarımı belki de...

yüreğime koyduğum sızılarla azalan yerlerimi çoğaltıyorum...hayale bir adım daha yaklaşıyorum..dokunarak özüne inmek istediğim; yakından nefesini hissetmek istediğim her neyse ona bir adım daha vuku buluyorum..ben görmeden de birşeyleri idrak edebiliyorum...ve kimsesiz uykulara bu yüzden dayanamıyorum..

yürüyorum umarsızca,tutarsızca,umutsuzca..tüm bilinenler ve bilinmeyenler ile birlikte..bir kalem bir defter sadece bana sırdaş olanlar..bu sokak lambası altında titreyen ben değilim kalemim ve gözümden inen durgun nameler...bir serçe edası ile etrafı izliyorum...korkak ve ürkek...üşüyen kalbimin üstüne bir battaniye çektim..açıkta kalan tüm uzuvlarım hasret harı ile yanmakta..gururumu boynuma atkı yapıp sıyrıldım tüm soyutluklardan..ve yürüyorum....

ağlıyorum işte...hemde durmamacasına...biraz da böyleydi galiba ölmek..adamlık sözler duyarak geldim bu yaşıma; her sözü söyleyenin adamlığını tartışarak..sözler duydum adamlardan, her sözünde adam gibi görünmeye çalışan..kandırmaca oyunlar bir tarafta,oyun içinde kandırmacalar bir tarafta..pembe düşlerim bir tarafta, düşüncelerimdeki tozpembe hayaller diğer tarafta...bunca yaşanmışlığa rağmen herşeye söz geçiriyorum da bir kendime söz geçiremiyorum...biraz da böyleydi galiba ölmek....hepi topu bu..........................

                                                         HÜDAYFA.........

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder