ŞİİR YAZMAK İÇİN YAZDIM
Artık niçin şiir yazamadığımı kendime sorduğumda karşıma ne gibi cevaplar çıkıyor? Bir kere illa şiir yazmak zorunda değil insanoğlu. Bazılarının yazmasıyla diğerlerinin üzerinden bu yükümlülük kalkıyor. Farz-ı kifaye gibi yani. Tuhaf mı oldu; bence de.
Yeryüzünde şiir olmasaydı mutlaka onu uzaydan bulurduk.
Ne zaman şiir yazmaya kalkışsam, içine romantik olmayan –ki şart değildir- unsurlar bolca giriyor. Gönlüm bunu kabul etmiyor.
İçinden azgın atların geçtiği şiirler vardır; yüreğimi kıpır kıpır ederler. Şimdi, onları yazamayacaksam niçin şiir yazayım. Soru cümlesi sayılmasın bir önceki cümle!
Yazacağım şiirler, ıssız dağlardaki kartal çığlığı kadar ürpertici olmalı. Önce beni ürpertmeli; yüreğimi. Sonra, genç kızlara umut vermeli güzel çocuklara dair. Aşk ki soysuzdur aramızda.
Öyle şiirler yazmalıyım ki içinde sorular anlamsız kütükler gibi kalmalı. Ta ki o kütüğüm içinde bal bulana kadar. İçinde bolca da yalan olmalı, yalansız şiiri neylesin ademkızı.
Ki yazarım; vallahi yazarım. Biri çıkar benzetmez şiire, katili olurum bir şiirin daha.
Akşamın doruklarında aya karşı ulur gibi şiirler de yazabilirim. Uluduğumu hissetmez hiç kimse. Ben ulurum, onlar dinler fakat uluduğumu sanmazlar.
Ankara havasında oynar gibi hisler de katabilirim hemen ardından. İnsanlar kollarını açmak isterler, dönmek isterler lakin önce kollarını kırmaktır niyetim bir şiiri yazarken.
Uzun saçlarımdan kavrayan düşman askerlerini –genellikler amerikan askeridir- resmeden dizeler olur kağıtta onu yüreğe indirmeden orada söndürebilirim. Bunu yapabilirim. Hatta elinde kafa derisi tutan barbar bir kavmin haritasını silebilirim.
Çiçeklerin narin kanatlarını kelebeklerden saklayabilirim kıtalar boyunca. Günlerce vahadan uzak tutabilirim bir bülbülü şiirimde. Bütün bunların yanında şiirimi gözyaşımla da süsleyebilirim. Erkek şairin utancını gizlemeyi de becerebilirim yani.
Şair! Gençliğim sermayeyi ömrüm değil bilesin. Ölüm her an gelebilir. Ki senin de sermayen değil içindeki kuruntular.
Şimdi ben bütün bunları yazsam ne gerekir? –İşte bu soru cümlesidir.- Gerekmez hiçbir şey. Varlığım şiirdir zaten. Gökyüzüne bakarım, yüzünü görürüm kelimenin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder