Vaktim Olmadı

Vaktim Olmadı

Vaktim olmadı seni sevmeye.

Vaktim olmadı her vakit giden trenlerin ardından el sallamaya.

Vaktim olmadı sabahları dişlerimi fırçalayıp taze bir öpücük için.

Vaktim olmadı geçip giden zamanın içinde tutunmaya.

Vaktim olmadı av partilerinde genç köpekler yetiştirip önce oyun sonra ava tecrübesine.

Vaktim olmadı seçeneklerimin fazlalığını görmeye.

Vaktim olmadı fırsatlar ülkesinden bir boğaz daha eksiltmeye.

Vaktim olmadı satırların aralarını doldurmaya, harfler kalabalık fakat anlamlar seyrekti her zaman.

Vaktim olmadı düşlerimin düşlerine denk geldiğini görmek için. Ayrı düşlerin insanları olarak yaşadık.

Vaktim olmadı düşünmeye ki, anketlerde fikirsiz adam ben oldum daima.

Vaktim olmadı seninle konuşmaya. Konuşmak özgürlük demiştin ikimiz için de. Oysa ben kelimelerin tutsağı olmak istemiyordum.

Vaktim olmadı itiraf etmeye gözlerini gözümün önünde gezdirdiğimi. Kör olsa insan yine anladı hâlbuki.

Vaktim olmadı parti kadrolarında tanıdık bir hücre olmaya. Seçmen kaydında 13 karakterlik bir aktörüm, rolümü ezberledim.

Vaktim olmadı bir türkülük mesafelerden bir ağıtlık mesafelere gitmeye. Gidenler gitti arayan soranım yok artık.

Vaktim olmadı ayetlerden geçen yollara atımı sürmeye… Aslını sorarsan bir atım da olmadı yola sürülecek.

Vaktim olmadı ısrarlı bakışlarının altında yatan anlamların kuytusunda duran ateşlerden sigaramı yakmaya. Yağmur yağıyordu, beni anlarsın ve hava da aydınlanmak üzereydi.

Vaktim olmadı füzelerin rampalarında kâğıttan uçaklara mühürler basmaktan gözlerinden süzülen tuzlu suya zeytin koymaya.

Vaktim olmadı melali anlamaya ki, şen şakrak kahkahalarını yüzüme gözüme sürdün her gecemde.

Vaktim olmadı kalbimin tenhasında oynayan çocukların oyunlarını bozmaya. O yüzden büyümeye de vaktim olmadı.

Vaktim olmadı çiçek ve çelenklerden kortejin arkasından dua yetiştirmek için, gittin ve güzel gittiğini düşünüyorlar.

Vaktim olmadı "yoğun" programlarımın ve "yoğun" olaylarımın hatta "yoğun" mesaimin arasından martılara simit atan kızlara sırıtmak için. Küs müyüz, yalnız mıyız şimdi?

Vaktim olmadı dargın adamlarımın ziyalarından aydınlanmaya. Okudular, okudum, okundular, okuyacaklar ve daha okunacaklar… Okuyamayacağız!

Vaktim olmadı kendi öz kardeşlerimi sevmekten siz kardeşlerimi sevmeye. Ki sanıyorum cennette karşılaşacağız, o zaman kardeşler olarak hayat bulacağımızı söylüyorsunuz, ben de inanıyorum.

Vaktim olmadı almaya, ben sevdim eller aldı. Vatan ki, ağa kızıdır sen sevemezsin ağalar sever!

Vaktim olmadı demir tarlalardan hasatlara. Keçilerim, koyunlarım ve ineklerim miri malı yediler, cılız kaldılar.