İNSANLIĞIN UFKUNDAKİ NUR

İNSANLIĞIN UFKUNDAKİ NUR
Mesut Sütçü

Sen karanlığı aydınlatan nur. Sen kapkara cehalet perdesini kaldıran insanlığı şefkat, merhamet ve sevgi denizi ile buluşturan sonsuz bir memba. İnsanlık Sen’in merhametini ve sevgini arıyor; yokluğun her coğrafyanın yüzünde hissediliyor. Kanayan her yara Sana ağlıyor.

Yıllar geçip gitti, zaman yaşlandı ve her şey eskidi ama adı eskimeyen, sözü eskimeyen, hiç unutulmayan, özlenen, ismi her gün binlerce kez anılan bir Sen varsın. Yaralı gönüllere ilaç Sen varsın. İsminle şereflenen her gönül birer gül bahçesi gibi her dem taze, her dem bahtiyar. En güzel mevsim Sensin, en bereketli yağmur Sensin. İnsanlık Sen’i arıyor. Öfkenin, zulmün, vahşetin yağmaladığı her coğrafyada, kinle nefretle bulanmış her yerde Sen’in vicdanları ıslatan şefkat yağmurların ve sevgi iklimin aranıyor. Yokluğun yerle gök arasında bir dinmez sızı veriyor insanlığın bağrında.

Bugün yetimler daha bir yetim, bugün kimsesizler daha bir sahipsiz, bugün garipler masumlar daha bir boynu bükük. Gözyaşlarında Sen’i arıyorlar sanki, çaresizlikleri Sana ihtiyaç duyduklarını haykırıyor gibi. Bugün masumların kendini savunacak gücü yok. Çare alacakları kimseleri yok. Yine Sen’den umuyorlar kurtuluşu. Alemlere rahmetsin. Biliyorlar ki her gün binlerce defa andıkları adınla eğer dua buyurursan kainat titrer. Yine Sen’in devrinde olduğu gibi kaskatı kesilmiş yürekler yumuşar. Zalimler yine önünde boyun eğer.

Doğduğun günü dört gözle beklemişti kainat. Sen’in doğumun sonsuz güneşin doğumu demekti. O aydınlık demekti. O aleme en güzel kokuyu veren güllerin Efendisi’ydi. O geldi alemin gecesi sabaha erdi. Çölleşmiş kuru vicdanlar denize döndü. Zira O “çöle göl diyorsa göldür.” Sen’in her sözün sadece tarihin değil Sana inanmış her gönlün baş tacıdır. Sen’in hiçbir sözün eskimedi. Sen’in varlığınla mana kazandı. Ayak izlerinin değdiği yerlerde huzur doğdu. Dünya o huzura muhtaç. Sen’in anlayışın ve hoşgörünle yeniden şekillenmeye muhtaç.

Sen sonsuz bir nur olarak insanlığın ufkunda parlamaya devam ettikçe umutlar hep yeşerecektir. Sevgiye aç yürekler Sen’inle sevgiyi gergef gergef işleyecektir dünya üzerine. İnsanlık sevmeyi en güzel yine Sen’den öğrenecek.

Ya Sen’i tanımayanlar? Caddelerdeki ceset yığınlarına, kardeş kurşunlarıyla evine tabutla dönenlere, evlere düşen bombalara nasıl tahammül ediyorlar? Sen’i tanımayanlar ülke ülke kurşunlanan, bombalanan evleri camlı köşklerinde öylesine izliyorlar. Sözlerin en güzeli yine Sen’in:

" Allah, başkalarına merhamet etmeyene merhamet etmez '