SEVGİSİZ KALAN YÜREKLER

SEVGİSİZ KALAN YÜREKLER
Sema Aydoğan

“20 yaşına kadar alektrik görmedim,1973 yılında evimize ilk kez radyo alındı o da küçücüktü diyordu,” baba yavrusuna. Onun zamanında gazlambası, gece görebilmenin; güneş kaybolunca karanlıktan kurtulmanın tek umuduydu, üstelik dört kardeştiler aralarında çıkan kavgalar da ödev yapabilmek için gazlambasını ele geçirmekti. ''Bizim zamanımızda tek öğretmen vardı birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar girerdi. Kitabımız yoktu. Köye okul 1967’de açıldı. İlk girenler bizdik.'' Oyun oynamaz kenarda oynayanları seyrederdik. Okul, onun için sert kayaları aşmaktı, kurtlara, ayılara yalnızlığıyla meydan okumaktı; çocuk yaşta gurbete çıkmaktı. Hangi yavru annesinden ayrı kalabilirdi ki küçücük yaşında? Zora,acımasızlığa,sahipsizliğe rağmen mücadeleyi bırakmamaktı hayat. Şehirlilerin anne eli değmiş ütülü elbiselerinin yanında onun ütüsü, döşeğin soğuk eliydi. Her gün okuldan sonra sıcak yuvasına, annesine koşa koşa giden arkadaşlarına karşı o annesinin selamını getiren teyyarelerle avunuyordu. Şimdi dede olmasına az
kalmıştı ama yorulmuştu. Onu yoran, zor sefil, parasız hayat değildi onu yoran sevgisizlikti. Çocuk yaşta başlamıştı para kazanmaya ama elindeki avucundaki parayı amcasına veriyordu gözü yoktu ki para, malda. Onun tek derdi sevgiydi, merhametti, huzurdu, yıllarca baba şefkatiydi aradığı, beklediği destekti. Babası belki uykusunda seviyordu onu. Babasının da bir suçu yoktu çünkü ona sevgiyi göstermenin ayıp olduğu öğretilmişti. ''Sevelim birbirimizi hem de çok sevelim. SENİ SEVİYORUM demek ayıp değil yavrum.' İşte bu yüzden ben de size soruyorum: Sevdiklerinize sevdiğinizi ne zaman söyleyeceksiniz? Hey size sesleniyorum. Ben söyleyeyim onları kaybedince mi? Haydi gelin vakit geçmeden sevmek, hele sevdiğini belli etmek ayıp değilken sevdiklerimize sevdiğimizi söyleyelim defalarca haykırarak. inanın hastalıklarımızın çoğu sevgisizlikten. Bütün yollar sevgide birleşiyor, tüm düğümler sevgide çözülüyor. İşte bu yüzden gelin bu sevgiyi ihmal etmeyin! Sevgi dolu güzel günlere!