(Muhammed İkbal)
Bir otlakta mutlu biçimde beslenip üreyen bir koyun sürüsü vardır. Fakat bir gün sürüye aslanlar üşüşür ve ortalığı kana bular. Aslanları durdurmak isteyen zeki bir koyun hileye başvurur ve aslanlara giderek kendisine ilham (vahiy) geldiğini, üstelik Allah tarafından kendilerine elçi olarak gönderildiğini söyler. Buna inanan aslanlar için artık zeki koyunun onlara verdiği va'zlar da inanılır şeylerdir. Koyun sürekli zayıflığın, acizliğin, yoksulluğun erdemlerinden bahseder onlara. Bu erdeme ulaşmanın yolunun da et yemeyi bırakıp ot yemekten geçtiğine onları inandırır. Buna kana aslanlar ot yemeye başlarlar ve yedikçe aslanlıklarını yitirirler.
(Muhammed İkbal, Esrar ve Rumuz, Çev. A.N.Tarlan, sh 35-37. Türkiye-Pakistan Kültür Cemiyeti Nşr. 1964 İst.)
https://tr.scribd.com/document/196974016/Muhammed-Ikbal-Esrar-Ve-Rumuz#download
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder