AHLAK YOKSA İNSAN DA YOK

AHLAK YOKSA İNSAN DA YOK
M.Uysal

Dinli insan ile dinsiz insan arasındaki tek fark ahlaktır.

Ahlakın temeli ise Allah’tır.

Bugün insanlar ahlaktan sadece uçkurlarını anlıyorlar.

Oysa Rasulullah, elinden, dilinden, belinden… diye sayıyor.

Elin, bütün fiillerini ve davranışlarını kapsıyor. Yaptığın bütün işler ahlaka uygun olacak. Her fiilinde ahiret ve sorumluluk bilincini taşıyacaksın. Hesap verilebilir fiillerin olacak. Ticaretin, işin, evin, arkadaşın, akraban, düşmanın bile elinin fiillerinden emin olacak.

Dilin, bütün sözlerini kapsıyor. Yalanın olmayacak, sözünde duracaksın, kötü konuşmayacak, iftira atmayacak, kötü sözü söylemeyecek ve insanları dilinle öldürmeyeceksin. Öfken gelince cehennemi bile göze alan bir iman yok, dinin yok, tanrın yok. Öfkeni bile ahlaka sarmadıysan bittin. Sevincin diline şükür olarak yansımıyorsa ahlakın yolda kaldı demektir.

Belin, bütün cinsel faaliyetlerini ve niyetlerini kapsıyor. Nikâhlın haricinde cinsel özgürlüğün olmayacak. Niyetlerini bile denetleyeceksin, bakışlarını bile koruyacaksın. Zina olmayacak korku tünelinde sadece, zinaya sebep olabilecek bütün yolları bilmiş ve o yollardan uzak kalmış olacaksın yahut bu yönde kendi çekim sınırlarını, tehlike limitini belirlemiş olacaksın.

Bu ilkelerin bazılarında yamuksan farkın nedir? Namaz kılıyor, iyi ibadet ediyor… Etme! Yahut o namaz seni korumuyor kontrolden geçir. Allah kişisel ibadetlere ceza öngörmezken sosyal ve kişisel faaliyetlerin için ceza öngörüyor. Anladın mı? İbadetin ahlakını diri tutmak için olduğunu… Ahlakın diri değilse ibadetin ölmüştür. İbadetin ölmüşse ahlakın zayıftır her an bozulmaya hazırdır. Bu iki şey birbirini tamamlayan şeyler. Ahlakın yoksa dinin de yok tanrın da. Tanrı sensin dilediğin gibi yaşa!

En Değerli Hediye

En Değerli Hediye

M.Uysal

Toplumların ayakta kalabilmesi için mücadele ruhlarının devam etmesi gerekiyor.

Eskilerin anlattıkları ile yenilerin yaşadıkları birbirini tutmuyorsa sorunlar var demektir. Bir yanıyla baktığımızda bu cümle kritik edilebilir. Eskilerin anlattıkları ile yenilerin yaşadıkları tutmayabilir bir yönüyle fakat pek çok yönüyle tutmalıdır. Zira bir kopmuşluk vardır bu durumda. Elbette iki nesil arasında bile kopukluk normal karşılanabilir. Lakin hangi dereceye kadar?

Bu kopukluğun hangi dereceye kadar toplumu kesintisiz devam ettireceğini iyi bilmeliyiz. Eksik olan nedir ki bu kopukluk derinleşiyor? Birkaç eksiklik tespit ettim.

Bunlardan ilki ahlak…

Aileler ahlakın genetik miras olduğunu düşünüyorlar. Ahlak nesiller arası geçişli değildir. Onun en sağlam temellerle birebir örneklikle devam ettirilmesi gerekir. (Temel sorun burada zaten. Zira bir önceki kuşağın ahlakıyla devinen ahlak bir sonraki nesilde bambaşka bir şeye dönüşüyor. Tam olarak temel ahlak problemi var dünyada. Ahlak görecelidir, sloganı ile bir ahlaksızlık ve kaos ortamı inşa ediliyor.) Bir önceki neslin ahlakını şu haliyle istemiyorum. Evrensel temellere dayanan bir ahlakı burada ve şimdi biz inşa etmeliyiz. (Evrensel ahlak yasaları göreceli değildir. Her yerde aynıdır. Kaynağı konusunda hangi ayrılığa düşerseniz düşün neticede ilahidir.)

İkincisi eğitim… 

Yine aileler eğitimin tek başına her şeyi halledeceğini düşünüyorlar. Eğitim ve öğretim nesiller arası uçurumu kapatacak unsurların başında değil maalesef. Fakat bu uçurumun genişleticisi olarak başrolü oynuyor. Eğitim ve öğretim sistemimiz (Aslen bizim değil ama biz kullanıyoruz.) tamamen toplum kurgusunu yok etmek üzerine yapılandırılmış.

Üçüncüsü hedef…

Hedefsiz ve mutsuz bir topluma evrildik. Bu evrim, evrim teorisinin kötüden iyiye doğru çizgisinin de dışında hep kötüye doğru oluyor. Hedef küçültüyoruz. Toplumun hedef küçültmesi kendini küçültmesi ve parçalanmasını netice verir. Hedef küçültme ile neyi kastediyorum? Aslında buna tersinden hedef büyütme de diyebiliriz. Toplumlar artık kişisel olanı ve mutluluğu hedefliyorlar. Kendilerini büyütüyorlar. En mutlu olabilmenin hedefindeler. Gözlerini buraya dikiyorlar. Kaf dağında zümrüd-ü anka hedefi olsa belki bir nebze umudu olabilecek bu toplum ebedi mutsuz olmanın ilk adımını atmış bulunuyor bu hedefle. Küçük bir hedefe razı olmuyoruz artık. Bu küçük hedef bir başkasının adaletine talip olmaktır. Bu kadar kolay ve küçük bir hedef toplumu bir arada tutmaya yeteceği gibi o toplumu önder yapmaya da yeterli.

Çocuklarınıza bu üç şeyi nasıl verebileceğinizi düşünebilirsiniz.

Düşünebilirsiniz…

Sahiden diyorum. Bu yeteneğiniz potansiyel olarak var. Sadece biraz gayret etmeniz gerekiyor. Zamanı doğru kullanırsanız düşünmeye de fırsat bulabileceksiniz. Boş zamanlarınızda düşünün örneğin, asla kitap okumayın boş zamanlarda. En boş zamanınız düşünmeye ayrılmış olan olsun. Buradan başlayabilirsiniz.