Hiç sözü dolandırmadan söyleyeceğim…
Sevinecek başka adam gibi hiçbir şeyimiz yok ve sanırım ufukta böyle bir sevinç kaynağı da görünmüyor o yüzden en basit şeyleri bile abartarak kutluyoruz.
Her tarafı süslemek, en abartı şeyleri söylemek, lüzumsuz tonlarca para harcamak bunun kanıtı işte daha ne olsun. Mesele başkalarının başarılarını paylaşmak ve sahiplenmek olunca çok da başarılıyız. Kendi başarısızlıklarımızı ve kendi ataletimizi örtmenin başka bir yolu sanırım başkalarının sevincini sahiplenmek. 11 adam sahada başarılı olunca biz de başarılı sayılıyoruz. Hani Almanya yenilince biz de yenik sayıldık ya… Dalga geçiyorum elbette. Ne bekliyordunuz ki?
Bu ne abartıdır Allah aşkına?
O astığınız flamaların tanesi 100 TL.
Kaç tane saydınız mı?
Kim için bunlar, ne için?
Kime yaranıyoruz, kime seviniyoruz, kimi sevindiriyoruz?
Hayır burası turistik bir yer de değil gelip geçen dost düşman görsün desek.
Kendi kendimize gelin güvey işte.
Bu futbol ne tuhaf ne lanetli bir dumandır ki koca koca adamların aklını yerinden sıçratıyor.
Takımın başarısına ben de sevindim elbette ama sevinci sarhoşluğa vardırmadım. Akıl tutulmasına vardırmadım. Kocaman bir ilçe hiç başka meselesi yokmuş gibi etrafı dev flamalarla donatıyor, hey Allah’ım… Hala aklım almıyor.
Bu arızalı hemşerinizi sizin de soluduğunuz oksijeni tükettiği ve bu değerli Tavşanlı topraklarında fazladan yer kapladığı için bağışlayın. Sizi anlamakta zorluk çekiyor zira.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder