 | |
| TBMM Salon |
İlk yazımızı bir soruyla bitirmiştik: Hangi özellikler milletvekili olabilmek için yeterlidir?
Bu sorunun cevapları üzerinde çok kafa yormalı değil miyiz aslında? Bilmiyorum bu konuda net kriterler belirleyen partiler var mıdır ama bu kriterler üzerinden konuşulduktan sonra alınan kararlar sanırım değişiyor. Bu kısmı önemli değil zaten biz pratiği değil teoriyi konuşuyoruz şu an. Bu işin pratiğini konuşmaya ömrümüz yetmez. Her yiğit vekilin bir yoğurt (Ne derler yemek mi?) tüketim anlayışı var.
Örneğin vekillerin projeleri var mı diye aklıma takılır benim hep.
Seçimlerde ilginç şeyler söylerler vekil adayları ama sindire sindire benimsedikleri ve hayatlarını uğruna harcamayı göze aldıkları bir projeleri yoktur hiç birinin. (Haydi, bir tanesini istisna tutalım. Kimdir bilmiyorum ama ben bir tane olduğuna inanmak istiyorum.) milletvekillerinin asli işlerinden biri yasamadır değil mi?
Öyledir. Peki yasamaya dair zerre kadar fikrini beyan ediyor mu vekil adayları? Hayır, siz iş istiyorsunuz yol, su, ot, bot istiyorsunuz onlar da bunların vaadini size söylev olarak çekip oy kapma telaşına düşüyorlar. (Soğuk bölgelerde bot istendiğine dair rivayetler var/mış.) Elbette bir takım şeyler sonradan oluşur, olgunlaşır, gelişir ama en azından bir alt yapı da mı yoktur? Olmalıdır ve olanlar bunu ön plana çıkarma gereği duymazlar. Dediğimiz gibi elle tutulur şeyler istemek adettendir belli yaştan sonra. Kısa vadeli çözümlerin adamıdır sanki vekil. Biz vekillerimizden bölgemiz için kanun taslakları hazırladıklarını ve bu kanun taslağı için seferberlik istediklerini duymayız. Birlikte çalışma çağrısı duymayız. Kısa vadede hangi şey ne kadar kar getirir, sorusunun cevabı mühimdir vekil ve asil için. Aslında biz onlardan bunların hiç birini istemesek ve desek ki, bölgemiz ve ilimiz yararına en başta ülkemiz yararına öyle kanun taslakları ve projeleri ile gelin ki bize biz sizi seçmek için ikna olalım.
Buradan çark edip parti içi demokrasiye geçiş yapıyoruz ve nokta.
Partinin hayali bu değil.
Ya nedir?
Niye bana soruyorsunuz, partilere sorun.
Şu vekil adayları ne cesur insanlar değil mi? Öyleler. Emanetleri ehline verin, emrinin doğrudan muhatabı oluyorlar ve hala cesaretlerinin kaynağının cehalet mi yoksa ehliyet mi olduğunu sorgulamıyorlar.
Bari biz sorgulayalım, diyorum siz ne diyorsunuz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder